เมื่อหลายปีก่อนผมได้เคยชิมอินทผลัมที่เพื่อนซื้อมาฝากจากทางใต้รสชาติหอมหวาน
แต่ถูกอัดรวมกันมาจนดูไม่ออกเลยว่าลักษณะลูกจริงๆเป็นอย่างไร
แต่ยังมีเมล็ดพอให้ได้เห็นบ้าง
ไม่เคยคิดเลยว่าจะสามารถนำมาเพาะขยายพันธุ์ได้ในบ้านเรา
จนกระทั่งเมื่อปี2550 ผมได้มีโอกาสเดินทางไปทำงานที่ดูไบ ประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรท
ทำให้มีโอกาสชิมผลไม้ชนิดนี้ได้บ่อยขึ้น แถมติดใจในรสชาติที่หอมหวาน
หวานจริงๆครับผมว่าหวานกว่าน้ำตาลเสียอีกนะ
คนพื้นถิ่นแถบนี้นิยมรับประทานทั้งผลสดและแห้ง
โดยเฉพาะในช่วงเดือนเก้าของทุกปีซึ่งถือปฏิบัติกันมาเป็นเวลาช้านานแล้วว่าเป็นเดือนถือศีลอด Ramadan
ในระยะเวลาสามปีที่ได้ทำงานอยู่ที่นี่ ผมมีความสนใจเกี่ยวกับผมไม้ชนิดนี้จนถึงกับศึกษา
รายละเอียดต่างๆ และเริ่มสนใจอยากนำมาเพาะปลูกที่บ้านเราบ้าง
ความคิดเห็น