เอายังไงดี

ก็อย่างว่าแหละครับพอสุนัขจนตรอกแล้วมันต้องสู้ทุกทาง ผมก็เช่นเดียวกันเวลาเรามีไม่มากแล้ว ถ้าว่างจากงานเมื่อไหร่ เพื่อนๆร่วมงานจะต้องเจอผมนั่งจ้องหน้าคอม ไม่วางตา เก็บรวบรวมข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ อย่างเอาจริงเอาจังขนาดว่าเมล็ดอินทผลัมที่ลูกค้าทานแล้วทิ้งไว้ผมต้องกำชับเพื่อนๆว่าอย่าทิ้งนะเก็บไว้ให้ผมจนเพื่อนๆแปลกใจ ขนาดว่าเก็บจากถังขยะผมก็ยังเก็บเลย คนที่รับผิดชอบทิ้งขยะสบายไปผมจัดการให้ดีเลย เพราะสายพันธุ์ที่นำมาให้บริการลูกค้าระดับห้าดาวนี่ต้องเป็นพันธุ์ที่นับว่าดีเยี่ยมแล้ว ดีอย่างหนึ่งแผนกที่ผมทำอยู่อนุญาตให้พนักงานทานอินทผลัมได้เนื่องจากเราต้องใช้แรงเยอะและทานข้าวไม่ตรงเวลา ก็หิวแล้วหยิบใส่ปากง่ายๆแล้วก็รับลูกค้าได้เลย ผมต้องคอยกำชับเพื่อนๆว่าอย่าทิ้งเม็ดเด็ดขาด เพื่อนๆก็แสนดีน่ารักเก็บไว้ให้ตลอด พอหมดวันผมก็จะรวบรวมใส่ขวดน้ำล้างให้สะอาดซับให้แห้งห่อหนังสือพิมพ์กลับบ้าน แต่ละวันผมต้องลุ้นว่าวันนี้จะมีใครทานกี่เม็ดนะ มาหลังๆรอไม่ไหวผมว่างเมื่อไหร่ก็ได้มีดปอกผลไม้นั้นละ มายืนแกะเอาเม็ดออกเองเสียเลย ทำอย่างคล่องแคล่วเชียวครับ พันธุ์นี้เนื้อดีรสชาติหอมหวานอร่อย ขนาดว่าผมเอามีดกรีดเอาเม็ดออกถ้าไม่สังเกตุให้ดีจริงๆจะไม่รู้เลยว่า อินทผลัมเหล่านั้นถูกควักเอาเมล็ดออกจนหมด เพื่อนคนหนึ่งผมเป็นคนช่างสังเกต เป็นชาวฟิลิปปินส์ครับ เขายืนทานอินทผลัมอยู่ก็เอ่ยลอยๆกับผมว่า"ดีจังอินทผลัม ล็อตนี้ไม่มีเมล็ดเลย" ผมละยืนขำอยู่ในใจ "ก็ข้าเองนี่แหละที่ควักเม็ดมันออกเองกับมือ"ในรูปนั้นผ่านมือผมทุกลูกเลยครับ ควักเองกับมือแต่ดูไม่ออกเลยว่ามีรอยผ่าตรงไหนใช่ไหมละครับ